-
1 ἐπίσκηψις
II. as law-term, denunciation, the first step in a prosecution, esp. in a δίκη ψευδομαρτυριῶν, brought against the witness of a διαμαρτυρία (q.v.),τῇ ἐ. τῶν ψευδομαρτυριῶν D.47.51
; Charondas πρῶτος ἐποίησε τὴν ἐ. Arist.Pol. 1274b7; τούτων τὰς ἐ. εἶναι theirs shall be the right of ἐ., D.47.72.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίσκηψις
-
2 ψευδομαρτυρία
ψευδομαρτῠρ-ία, ἡ,A false witness, D.41.16 codd.;ψευδομαρτυρίαν καταγνῶναί τινος Is.12.6
codd.:ἐν ψευδομαρτυρίαις D.57.53
codd.: but mostly in gen. pl.,ψευδομαρτυριῶν διάκρισις Pl. Lg. 937b
;- ιῶν δίκη Is.3.6
; ; - ιῶν ἑλεῖν τινα to convict, and ἁλῶναι to be convicted, of perjury, Is.5.15, And. 1.7, Lys.10.25, Aeschin.1.85;ὀφλεῖν And.1.74
; - ιῶν ἐπισκήψασθαί τινι make allegation of perjury against one, D.29.7; etc. (This form is perh. always corrupt in codd. of classical authors; - ίων (gen. pl. neut., cf. sq.) shd. prob. be read for -ιῶν, and may be restored for - ίαν in D.41.16, Is.12.6; so - ίοις for - ίαις in D.57.53: των ψευδομαρτυριων is unaccented in Pap. of Hyp.Phil.12: ψευδομαρτυρια[ν is an uncertain restoration in IG5(2).357.3 (Stymphalus, iii B.C.); but the fem. form existed later, Ev.Matt.15.19, 26.59.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ψευδομαρτυρία
-
3 ἐπισκήπτω
Aἐπέσκηφα D.L.1.117
:— make to lean upon, ἐς δὲ παῖδ' ἐμὸν Ζεὺς ἐπέσκηψεν τελευτὴν θεσφάτων made it fall upon him, A.Pers. 740(troch.); ἐ. χάριν τινί impose it upon, S.Aj. 566.2. intr., fall upon, like lightning, πρᾶγμα δεῦρ' ἐπέσκηψεν it came to this point, A.Eu. 482; νόσος ἐπέσκηψεν πολλή (v.l. ἐν-) Plu.Thes.15; ᾧἂν ἔρως ἐπισκήψῃ Id.2.767d
, cf. 701c;αὐτῷ ὁ θάνατος Philum.Ven.31.3
.II. lay it upon one to do a thing, c. dat. pers. et inf., μοῖρ' ἐπέσκηψεΠέρσαις πολέμους διέπειν A.Pers. 103
(lyr.), cf.S.OT 252: folld. by imper., ib. 1446: less freq. c.acc. et inf., E.Alc. 365; τοῖσι πλησιοχώροισιἐ. κελεύοντας προπέμπειν Hdt.4.33
: inf. can freq. be supplied, τοσοῦτον δή σ' ἐπισκήπτω (sc. ποιεῖν ) thus much I command thee to do, S.Tr. 1221; so : pers. is freq. omitted, ἐ. (sc. ὑμῖν)τὸν.. φόνον ἐκπρήξασθαι Hdt.7.158
; βάξιςἐπισκήπτουσα.. ἔξω δόμων.. ὠθεῖν ἐμέ A.Pr. 664
; ἐπέσκηψε.. εἶρξαι , cf. Antipho 1.1; alsoἐ. περί τινος E.IT 1077
.2. esp. conjure a person to do a thing, ὑμῖν τάδε ἐπισκήπτω.. μὴ περιιδεῖν Hdt.3.65;τινὶ πρὸς τῶν θεῶν And.1.32
; κλαίοντας, ίκετεύοντας.. έπισκήπτονταςμηδενὶ τρόπῳ τὸν ἀλιτήριον στεφανοῦν Aeschin.3.157
, cf. Th.2.73, etc.; of the curses or orders of dying persons, μέμνησθε τὰἐπέσκηψε Πέρσῃσι.., μὴ πειρωμένοισι Hdt.3.73
, cf. Lys.13.92, D.28.15, 36.32.3. γᾷ ἐπισκήπτων χέρα resting hand on earth, i.e. calling earth to witness, B.7.41: abs.,γᾷ -σκήπτων πιφαύσκω Id.5.42
.III. as [dialect] Att. law-term, generally in [voice] Med., denounce a person, so as to begin a prosecution for perjury (cf.ἐπίσκηψις 11
), διεμαρτύρησε οὑτοσί.. · ἐπισκηψαμένων δ' ἡμῶν.. ἡ.. δίκη τῶν ψευδομαρτυριῶν εἰσῄει, i.e.a διαμαρτυρία was entered..: we replied by an ἐπίσκηψις.. , and the action for false witness was brought on, Is.5.17; in full,ἐ. τινὶ ψευδομαρτυριῶν D.29.7
; ᾗ (sc. τῇ θεῷ) οὐδὲ ψ. θέμις ἐστὶν ἐ. Aeschin.1.130;ἐ. ταῖς μαρτυρίαις D.47.1
, cf. Is.3.11; ἐ. [τῇ μαρτυρίᾳ] ὡς ψευδεῖ οὔσῃ denounce it as false, Din.1.52:—also in [voice] Act., Pl.Tht. 145ccodd., Jul. Or.6.186b:—hence [voice] Pass., : generally, πρὸς τῆς θανούσης.. ἐπεσκήπτου wast denounced, accused, S.Ant. 1313:—so in [voice] Act., blame,τινί Jul.Or.7.239a
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπισκήπτω
-
4 ἁλίσκομαι
Aἁλίσκω Aq. Ps.21(22).14
, cf.ἐλέφας μῦν οὐχ ἁλίσκει Zen.3.67
): [tense] impf. ἡλισκόμην (never ἑαλ-) Hdt., etc.: [tense] fut.ἁλώσομαι Hdt.
, etc., laterἁλωθήσομαι LXX Ez.21.24
(19) cod. A: [tense] aor. (the only tense used by Hom.)ἥλων Od.22.230
, always in Hdt., and sometimes in codd. of [dialect] Att., as Pl. Hp.Ma. 286a, Hyp.Eux.15, cf. X.An.4.4.21, but the common [dialect] Att. form wasἑάλων IG2.38
, etc., cf. Thom.Mag.146 [[pron. full] ᾱ, Ar.V. 355, later [pron. full] ᾰ AP7.114 (D.L.), 11.155 (Lucill.); [pron. full] ᾰ in other moods, exc. part.ἁλόντε Il.5.487
, inf., v. infr.]; subj.ἁλῶ, ῷς, ῷ A.Th. 257
, E.Hipp. 420, Ar.Ach. 662, V. 898, etc., [dialect] Ion.ἁλώω Il.11.405
,ἁλώῃ 14.81
, Hdt. 4.127; opt.ἁλοίην Il.22.253
, Antipho 5.59, etc., [dialect] Ep. [ per.] 3sg. ἁλῴη (v.l. ἁλοίη, which is to be preferred) Il.17.506, Od.15.300; inf. ἁλῶναι [pron. full] [ᾰ] Il.21.281, [pron. full] [ᾱ] Hippon.74, s.v.l., [dialect] Ep.ἁλώμεναι Il.21.495
; part.ἁλούς Il.2.374
, etc.; later, inf. ἁλωθῆναι v.l. in LXX Ez.40.1, D.S.21.6: [tense] pf.ἥλωκα Hdt.1.83
, Antiph.204.7, Xenarch.7.17, Hyp.Phil.11, D. 21.105; part.ἁλωκότα Pi.P.3
,57; ἑάλωκα [pron. full] [ᾰλ] A.Ag.30, Hdt. 1.191, 209 codd., and [dialect] Att., as Th.3.29, Pl.Ap. 38d, D.19.179: [tense] plpf.ἡλώκειν Hdt.1.84
, X.An.5.2.8.: ( ϝαλ-, cf.ϝαλίσσκηται IG9(2).1226
(Thess.), ϝαλόντοις ib.5(2).351.7 ([place name] Stymphalus)):—to be taken, conquered, fall into an enemy's hand, of persons and places, Il.2.374, etc.; ἁλώσεται (sc. ὁ Κρέων) S.OC 1065; ἁλίσκεσθαι εἰς πολεμίους to fall into the hands of the enemy, Pl.R. 468a, IG12(7).5 (Amorg.);ἐν τοιαύταις ξυμφοραῖς Pl.Cri. 43c
.2 to be caught, seized, of persons and things, θανάτῳ ἁλῶναι to be seized by death, die, Il.21.281, Od.5.312; without θανάτῳ, Il.12.172, Od.18.265, etc.; ἄνδρ' ἐκ θνάτου κομίσαι ἤδη ἁλωκότα (sc. νόσῳ) Pi.P.3.57; γράμματα ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας letters were seized and taken to Athens, X.HG1.1.23; τοῖς αὑτῶν πτεροῖς ἁλισκόμεσθα, of eagle, i.e. by a feathered arrow, A.Fr. 139:— to be taken or caught in hunting, Il.5.487, X.An.5.3.10:—ἁ. ἀπάταις, μανίᾳ, S.El. 125, Aj. 216;ὑπ' ἔρωτος Pl.Phdr. 252c
;ὑπὸνουσήματος τεταρταίου Hp.Nat.Hom.15
; , etc.; μιᾷ νίκῃ ἁλίσκονται by one victory they are ruined, Th.1.121: abs., to be overcome, A.Eu.67, S.Aj. 648.4 c. gen., succumb to, τῆς ὥρας, τοῦ κάλλους, Ael.VH12.52, Ps.-Luc. Charid.9;κόρης Philostr.Her.8.2
, prob. in Eun.Hist.p.238D.II c. part., to be caught or detected doing a thing,οὔτε σὺ ἁλώσεαι ἀδικέων Hdt.1.112
; ἐπιβουλεύων ἐμοὶ.. ἑάλωκε ib. 209;ἐὰν ἁλῷς ἔτι τοῦτο πράττων Pl.Ap. 29c
; with Subst. or Adj., ;μοιχὸς γὰρ ἢν τύχῃς ἁλούς Ar.Nu. 1079
;ἁ. ἐν κακοῖσι S. Ant. 496
.2 freq. as law-term, to be convicted and condemned,λιποταξίου γραφὴν ἡλωκέναι D.21.105
, cf. Antipho 2.2.9, 2.3.6; ἁ.μιᾷ ψήφῳ And.4.9
:—c. gen. criminis, ἁλῶναι ψευδομαρτυριῶν, ἀστρατείας, ἀσεβείας, etc. (sc. γραφήν), v. sub vocc.; ἁ. θανάτου to be convicted of a capital crime, Plu.2.552d; ἁλοῦσα δίκη conviction, Pl.Lg. 937d; of false evidence, ὁπόσων ἂν μαρτυρίαι ἁλῶσιν ibid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἁλίσκομαι
См. также в других словарях:
СУДОПРОИЗВОДСТВО — • Iudicium, процесс. a) Аттическое (ср. Meier Schömann, der attische Process, 1824, вновь изд. Липсиусом, 1883; E. Platner, Beiträge zur Kenntniss des attischen Rechts, 1820 и der Process und die Klagen bei den Attikern, 1824 … Реальный словарь классических древностей
ψευδομαρτυρία — η, ΝΜΑ, και διαλ. τ. ψευτομαρτυριά Ν [ψευδομαρτυρῶ] 1. (νομ.) η εν γνώσει κατάθεση ψευδών στοιχείων ως αληθών ή η παρασιώπηση και ελλιπής κατάθεση τής αλήθειας από μάρτυρα (α. «θα διωχθεί για ψευδομαρτυρία» β. «ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται… … Dictionary of Greek
